فارغ از مغالطات متعدد موجود در مقدماتی که در مستند «بهتان برای حفظ نظام» مفروض گرفته شده، در رد نتایجی که «بهتان برای حفظ نظام» سعی در القای آن به مخاطب دارد، در این مدت دلایل متعددی اقامه شده است که اجمالا به یکی، دو مورد اشاره می‌کنیم.

امام خمینی(ره) عزّت و سعادت را در سایه ایستادگی و تحمل سختی‌ها می‌دانند و می‌فرمایند: «من مطمئنم که ملّت عزیز ایران یک لحظه استقلال و عزّت خود را با هزار سال زندگی در ناز و نعمت ولی وابسته به اجانب و بیگانگان معاوضه نمی‌کند.» و باز در جای دیگری به همین موضوع اشاره می‌کنند و می‌فرمایند:«اگر ما تسلیم آمریکا و ابرقدرت‌ها می‌شدیم، ممکن بود امنیّت و رفاه ظاهری درست می‌شد و قبرستان‌های ما پر از شهدای عزیز ما نمی‌گردید، ولی مسلماً استقلال و آزادی و شرافتمان از بین می‌رفت.»

آیت‌الله شریعتی نیاسر از شاگردان قدیمی امام خمینی در گفتگو با تسنیم، به بیان خاطراتش از همراهی با امام راحل و رهبری آیت‌الله خامنه‌ای پرداخت.

امام(ره) در این‌باره فرمایند: «…اگر جامعه از نظر فرهنگی، وابسته و تابع فرهنگ بیگانه باشد، مجبور می‌شود که در ابعاد دیگر اجتماعی هم به سوی دشمن برود و در نهایت، نابود می‌شود و شرف خود را در همه زمینه‌ها از دست می‌دهد.»

می‌دانید که امروز اسلام مبتلای به چه چیزهایی هست که قدرت‌های بزرگ و دستگاه‌های مربوط به آن‌ها و وابستگان به آن‌ها فراهم می‌آورند… واقع مطلب این است که این‌ها اسلام را نمی‌خواهند. اگر جمهوری اسلامی یک جمهوری دموکراتیک بود، آن‌ها حرفی نداشتند، لکن جمهوری، اسلامی است، که دستورات اسلام برای آن‌ها در غارتگری‌ها و در زورگویی‌ها، مجال نمی‌خواهد بدهد.

امام(ره) رفاه مردم را از اهداف ملّی دولت اسلامی می‌داند: همه آرمان و آرزوی ملّت و دولت و مسئولین کشور ماست که روزی فقر و تهیدستی در جامعه ما رخت بربندد و مردم عزیز و صبور و غیرتمند کشور از رفاه در زندگی مادی و معنوی برخوردار باشند.

سیره عملی حضرت امام در موضوع عدالت اجتماعی را می‌توان در محورهایی همچون رعایت عدالت اجتماعی در سیره فردی و سیره حکومتی دنبال کرد.

عدالت اجتماعی در مکتب سیاسی حضرت امام، تحت تأثیر جهان بینی توحیدی اسلام، از ویژگی‌ای برخوردار است که آن را از عدالت‌های اجتماعی مورد نظر سایر مکاتب و اندیشمندان متمایز می‌کند. آن ویژگی این است که عدالت اجتماعی در مکتب حضرت امام، نه یک هدف غایی و نهایی، بلکه هدفی متوسط است. به این معنی که در مکاتب غیر الهی اعم از لیبرالیسم و سوسیالیزم، به دلیل نگاه صرفاً مادی به مقوله انسان، هدف غایی و نهایی از همه برنامه ها از جمله تأمین عدالت اجتماعی، سر و سامان دادن به زندگی این جهانی و بعد حیوانی انسان است و آنان به کمال معنوی انسان و بعد ماوراءالطبیعه او که در واقع هویت اصلی او را تشکیل می دهد، توجهی ندارند.

عدالت اجتماعی در مکتب سیاسی حضرت امام از اهمیّت و جایگاه ویژه و بلندی برخوردار است. واقعیّت این‌که استکبار در طول تاریخ، همواره در ستیز با جریان حق بوده و هرگز از این مخالفت خود دست برنخواهد داشت. حضرت امام در تحلیل علل این تقابل تاریخی، عدالت خواهی جریان حق را که در تضاد عمیق با منافع نامشروع مستکبران و استثمار محرومان از سوی ایشان است، راز این مخالفت می‌داند

امام خمینی(ره) ضمن قبول چندگانگی سیاسی در کشور که خود را در قالب احزاب و جریانات سیاسی نشان می‌دهد، تأکید بر عدم ضرر و زیان از جانب آنان برای کشور را دارند. چنان‌که در جایی می‌گویند: «احزاب آزادند که مخالفت با ما یا با هرچیزی بکنند، مادامی که اقدام‌شان مضر به کشور نباشد»

از نظر امام هر چند آزادی جنبه ابزاری و وسیله‌ای دارد و ارزشیابی آن منوط به جهت‌گیری آن است، لکن تعابیری از قبیل حق طبیعی، موهبت الهی، هدیه الهی و غیره این نکته را تداعی می‌کند که با سلب حقوق طبیعی و موهبت الهی از مردم و با اجبار و اکراه نمی‌توان ارزش‌های متعالی را در جامعه گستراند. و این یادآور این آیه شریفه است که: اَفَانتَ تُکرِهُ النّاس حَتّی یَکونُوا مؤمِنین. (آیا تو مردم را مجبور می‌کنی که مؤمن باشند؟ )و البته این امر نمی‌تواند بدین معنا باشد که هر عملی نیز آزاد است. امام آزادی را در پناه قانون اساسی مجاز می‌دانند.

در ایام ارتحال بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی(ره)، پایگاه تحلیلی مصداق پوستر«راه امام؛ وسیله نجات امت» را برگرفته از بیانات رهبر انقلاب اسلامی منتشر می نماید.