منازعه کفر و ایمان

پایگاه تحلیلی مصداق/  در ادامه ارائه و بررسی راهبردهای واقع گرایانه و نتیجه محور برای مقابله با نفوذ دشمن و ایجاد اختلال در دستگاه محاسباتی مردم و مسئولین، پس از معرفی رهایی از وابستگی فکری و فرهنگی و مرزبندی شفاف با دشمن، فراموش نکردن پیکار تاریخی و ذاتی حق و باطل و نمایندگان کنونی آن ضرورت می یابد.

نباید فراموش کرد که نبرد حق و باطل و نمایندگان آن در هر عصر برقرار بوده و سابقه‌ای به دیرینگی خلقت بشر دارد. حضرت امام(ره) بارها در طول مبارزه با یادآوری این نکته که «مبارزه ‏اى که الآن بین کفر و اسلام است، این منازعه بین ما و آمریکا نیست، بین اسلام است و کفر است» (۱)، تلاش نمودند تا ماهیّت اسلامی و الهی استکبارستیزی و تقابل ذاتی حق و باطل را به ملت ایران گوشزد کنند تا بر اثر غفلت، سطح مبارزه به کسب منافع مادی، دنیوی و مسأله‌ای شخصی و سلیقه‌ای تنزّل نیابد. در دوران کنونی، جمهوری اسلامی ایران مبتنی بر اسلام ناب و نماینده اصلی جریان حق، در مقابل ایالات متحده آمریکا مبتنی بر لیبرال دموکراسی و نماینده اصلی جریان باطل صف آرایی می‌کند.

 آشتی ناپذیری اسلام با شرک و کفر
حضرت امام خمینی(ره) در تعیین این خط مشی اساسی و زیربنایی با قاطعیّت، صراحت و صلابت طی پیامی به ملّت ایران در سالگرد کشتار خونین مکه(قبول قطعنامه ۵۹۸) اعلام فرمودند: «ما مى‏ گوییم تا شرک و کفر هست، مبارزه هست و تا مبارزه هست، ما هستیم. ما بر سر شهر و مملکت با کسى دعوا نداریم. ما تصمیم داریم پرچم «لا اله الّا اللَّه» را بر قلل رفیع کرامت و بزرگوارى به اهتزاز درآوریم»‏(۲).

حال که مبارزه ادامه دارد و دشمن همواره هست و هیچ‌گاه دست از خدعه و اقدام علیه ایران اسلامی برنمی‌دارد، منصرف کردن ذهن مردم از دشمنیِ دشمن، خیانت به ملّت است. امام‌خامنه‌ای(مدظله العالی) در این‌ باره فرمودند: «این خط دیگری است که به نظر ما دشمن بر روی او هم دارد سرمایه‌‌گذاری می‌کند – منصرف کردن ذهن مردم از دشمنىِ دشمن است. ما هرگز منکر نیستیم که در نارسائی‌های گوناگون و مشکلات فراوانی که بر سر راه جامعه و افراد پیش می‌آید، تقصیرهای شخصی و تقصیرهای اجتماعی، از درون وجود دارد؛ در این هیچ تردیدی نیست؛ کسی این را منکر نیست. « ما أَصابَکَ مِنْ حَسَنَهٍ فَمِنَ اللَّهِ وَ ما أَصابَکَ مِنْ سَیِّئَهٍ فَمِنْ نَفْسِکَ »، اینکه معلوم است؛ دشمن هم اگر ضربه‌‌ای به ما زد و این ضربه کاری شد، این هم «من نفسک» است؛ در این شکی نیست. در جنگ اُحُد هم که دشمن حمله کرد و ضربه زد، در حقیقت مسلمان‌ها از خودشان ضربه خوردند؛ در این که بحثی نیست؛ منتها نکته این است که اگر انسان بخواهد ضربه نخورد، باید نقش دشمن را ببیند. یکی از لوازم توجه و ملاحظه برای ضربه نخوردن، دیدن دشمنی است که می‌خواهد به ما ضربه بزند؛ از این ما را نباید غافل کنند. خط اغفالِ بخصوص خواص و نخبگان از تأثیر دشمن، یکی از خطوط القائی و تبلیغاتی دشمن است. حالا طرق مختلفی البته برای این کار دارند. تا کسی بگوید دشمن، میگویند: آقا شما همه‌‌اش به گردن دشمن می‌اندازید! خوب، هست دشمن؛ چرا نمی‌بینیم دشمن را؟». (۳)

البته دیدن و فهمیدن دشمنی دشمن به منزله ی ندیدن بی تدبیری و کم کاری مسئولین نیست، بلکه باید مشکلات را به نحوی برطرف نمود که دشمن مجال سوء استفاده و ضربه زدن پیدا نکند. رهبر انقلاب در جایی دیگر و به فراخور شدت گرفتن نارضایتی های اقتصادی و معیشتی مردم می فرمایند: «ما از دشمن خارجی گفتیم، این هایی که گفتیم تحلیل نبود، واقعی بود، خبر بود، اطّلاع بود؛ دشمن خارجی هست، امّا این موجب نشود که از ضعف های خودمان غافل بشویم. ما هم ضعف داریم، ما هم یک جاهایی اشکال و نارسایی و نابسامانی در کارمان هست؛ این‌جوری نیست که ما هیچ اشکالی نداریم، هیچ مشکلی در کار ماها نیست، فقط دشمن خارجی است که دارد [مشکل ایجاد می کند]؛ نه، مگس روی زخم می‌نشیند؛ زخم را خوب کنید، زخم را نگذارید به وجود بیاید. ما اگر مشکل داخلی نداشته باشیم، نه این شبکه‌ها می توانند اثر بگذارند، نه آمریکا میتواند هیچ غلطی بکند. ما مشکلاتمان را باید خودمان حل کنیم؛ مشکلات داخلی را باید حل کنیم، ضعف هایمان را باید حل کنیم؛»(۴)

۱- صحیفه امام، ۱۳۷۸/‏۱۱: ۱۰۵

۲- صحیفه امام، ۱۳۷۸/‏۲۱: ۸۸

۳- بیانات  رهبر انقلاب در دیدار اعضای مجلس خبرگان رهبری ۸۸/۷/۲

۴- بیانات رهبر انقلاب در دیدار مردم قم ۹۶/۱۰/۱۹